Wat is het toch bijzonder
Ja, eigenlijk een klein wonder
Dat je voet, waar je de hele dag op staat
Je hele innerlijk en denken en doen verraadt
In februari 2016 heb ik Petra ontmoet tijdens een wandeling in Duitsland. Tijdens deze wandeling vertelde Petra over haar praktijk voor Voetreflextherapie. Hetgeen ze vertelde sprak mij zeer aan.
Een klein half jaar voor onze ontmoeting was namelijk mijn man, nog maar 60 jaar, overleden aan kanker. In de laatste periode voor zijn dood, maar ook daarna merkte ik dat ik vast zat in mijn gevoel. Dit uitte zich in allerlei kleine klachten. Mijn kaken waren gespannen, last van de rug, spanning in het hoofd, etc., maar de klachten kwamen ook steeds op verschillende plekken tot uiting. De klachten kon ik ook niet herleiden naar bepaalde activiteiten.
In het gesprek heb ik Petra aangegeven wel graag een keer een behandeling te willen ondergaan, omdat ik het gevoel had dat daarmee mogelijke blokkades in mijn lichaam zouden kunnen worden opgeheven.
Inmiddels ben ik zo’n 10 behandelingen verder en ik kan alleen maar zeggen, dat het mij zeer goed heeft gedaan. Na de eerste behandeling kwamen de gevoelens, die al maanden vastzaten, eindelijk los, hetgeen voelde als een bevrijding. Ik had het gevoel sterker in mijn schoenen te staan en zaken beter aan te kunnen. Ik denk dat ik na ca. 6 behandelingen wel had kunnen stoppen en dan alleen weer afspreken als het allemaal weer wat moeilijk wordt, maar ik kies er voor om de behandelingen wat langer te laten doorlopen, omdat ik elke keer weer merk wat het nog met mij doet.
Bovenstaand gedicht heb ik op basis van mijn ervaringen gemaakt en zo voelt het ook.